Улады рыхтуюць «бульбяны файрвол»
- 4.06.2008, 15:17
Беларускія чыноўнікі ўсё часцей адкрыта заяўляюць аб жаданні разабрацца з інтэрнэтам. Так званая дыскусія аб шляхах рэгулявання інтэрнэта ў Беларусі пачалася пры абмеркаванні новай рэдакцыі законапраекта аб СМІ. У выніку ўсё часцей з вуснаў афіцыйных асоб гучыць меркаванне, што "адказнасць трэба ўзмацніць", піша сайт Electroname.com.
Чым гэта можа абярнуцца ў нашай краіне, тлумачыць не варта. Дастаткова ўзгадаць, як "разабраліся" з незалежнай друкаванай прэсай. Чыноўнікі часта крыўдзяцца на публікацыі ў друкаванай прэсе і з лёгкасцю адсуджваюць кампенсацыі за маральную шкоду ў дзясяткі тысяч даляраў.
З інтэрнэтам справа ідзе складаней, бо знайсці "вінаватага" не так лёгка. На самой справе такая задача і не ставіцца. Уладам толькі неабходны заканадаўча замацаваны механізм блакавання інфармацыі ў сетцы. Праляскоўскі назваў гэта "кантэнтным фільтраваннем". Па сутнасці, гаворка ідзе аб паўнавартаснай сістэме кантролю накшталт "Кітайскага файрвола", калі адмысловыя праграмы аналізуюць пампаваны кантэнт і на падставе ключавых словаў блакуюць доступ да таго ці іншага сайту. Такая сістэма больш эфектыўная, чым ужо ўжываная блакіроўка сайтаў на ўзроўні роўтэра "Белтэлекаму" і хакерскія напады.
Задача суцэльна выканальная, калі непажаданыя інтэрнэт-рэсурсы размяшчаюцца за межамі Беларусі. На думку Праляскоўскага, калі што, адказваць павінен адміністратар сайта, уладальнік сайта і правайдэр. Выкажу здагадку, што прамова ў дадзеным выпадку ідзе аб хостынг-правайдэры. Улады змушаюць стваральнікаў незалежных інтэрнэт-СМІ перабрацца за мяжу, г.з. размясціць сайты на замежных хостынгавых пляцоўках, якія не трапляюць пад юрысдыкцыю беларускіх улад, выкарыстаць міжнародныя даменныя зоны, абнаўляць сайты з-за мяжы або карыстацца зашыфраванымі VPN-злучэннямі, якія нельга адсачыць унутры краіны. У прынцыпе, асноўныя папулярныя незалежныя інтэрнэт-рэсурсы ўжо размешчаныя за межамі Беларусі, а тыя, якія знаходзяцца ў зоне by і размяшчаюцца ў беларускіх хостынг-правайдэраў, зоймуцца самацэнзурай, што, зрэшты, яны і так даўно робяць.
Мяркуючы па афіцыйных выказваннях, улады схіляюцца да таго, каб аформіць абмежаванні адмысловым указам. Разам з тым, асобныя "гарачыя галовы" прапаноўваюць увесці рэгістрацыю інтэрнэт-рэсурсаў. Задача цяжка вырашальная, таму што беларускі інтэрнэт складаецца не толькі з інтэрнэт-СМІ, якія, у першую чаргу, і турбуюць улады, але з дзясяткаў тысяч спецыялізаваных сайтаў, блогаў, персанальных старонак. Як менавіта размежаваць гэтыя паняцці, не зусім зразумела. Менавіта таму адной з агучаных ініцыятываў была прапанова стварыць асацыяцыю адказных інтэрнэт-выдаўцоў пад добрапрыстойнай падставай абароны аўтарскіх правоў у сетцы.
Вынікае, што у хуткім часе беларусам прыйдзецца асвоіць увесь арсенал шэраговага кітайскага карыстальніка - проксі, ананімайзеры, VPN, а неасцярожным стваральнікам сайтаў і ўдзельнікам форумаў - сутыкнуцца з крымінальным пераследам. Час "дэмакратыі" у беларускім інтэрнэце скончыўся.