Сумесная заява палітвязняў: «Мы будзем змагацца за свабоду Беларусі да перамогі»
- 25.08.2008, 16:00
«Мы ўдзячныя ўсім людзям у Беларусі і свеце, хто змагаўся за нашае вызваленне», -- гаворыцца ў сумесным звароце былых палітвязняў.
Дарагія сябры!
Мы патрабуем ад беларускіх улад прызнання гэтага факту і нашай поўнай рэабілітацыі. Нашае вызваленне выкарыстоўваецца ўладамі як паказчык «дэмакратызацыі». Важна, каб пачаліся сур'ёзныя глыбінныя пераўтварэнні, а не знешняя лакіроўка таталітарнага рэжыма. Важна, каб на самом інстытуце палітвязняў была пастаўленая тоўстая кропка.
Сёння рана казаць, што ў Беларусі больш няма палітвязняў. 10 нашых таварышаў - Аляксей Бондар, Арцём Дубскі, Міхаіл Крываў, Міхаіл Пашкевіч, Аляксандр Стральцоў, Аляксандр Чарнышоў, Таццяна Цішкевіч, Міхаіл субач, Павел Вінаградаў, Максім Дашук - удзельнікі зімовых акцый пратэсту прадпрымальнікаў - прысуджаныя да розных тэрмінаў абмежавання волі. Без дазволу міліцыі ім можна знаходзіцца толькі дома і па месцы працы. Ім забаронена выязджаць за мяжу, а са свайго горада яны магу выехаць толькі па дазволе ўлад, пасля 19 гадзін яны абавязаныя знаходзіцца па месцы рэгістрацыі. За найменшае парушэнне гэтага рэжыму іх у любы момант могуць кінуць за краты. Мы лічым, што гэтыя людзі таксама знаходзяцца ў статусе палітвязняў.
Без поўнага ўзнаўлення правоў палітвязняў нельга казаць, што выканана адна з 12 прапановаў Еўрапейскага Звяза па дэмакратызацыі Беларусі.
У Беларусі працягвае дзейнічаць артыкул 193-1 Крымінальнага кодэкса, які прадугледжвае крымінальнае пакаранне за «дзейнасць ад імя незарэгістраванай арганізацыі», адмены якога патрабуюць сёння беларускія і міжнародныя праваабаронцы. Нягледзячы на пратэсты кіраўніцтва Рады Еўропы, прыняты новы Закон аб СМІ, які практычна знішчае свабоду слова.
Сёння мы, былыя палітвязні, апынуўшыся на волі, бярэмся за рукі і паказваем сваю згуртаванасць і намер змагацца за свабоду Беларусі да перамогі дэмакратыі ў краіне. Мы цвёрда ўпэўненыя, што вызваленне некалькіх палітвязняў сёння - гэта не гарантыя таго, што заўтра на іх месцы не апынуцца іншыя. Неабходна дамагацца істытуцыянальных зменаў у беларускім заканадаўстве, рэальнага падзелу судовай і выканаўчай уладаў, поўнай рэабілітацыі палітвязняў і прадухілення падобнай практыкі ў будучыні.
Мы будзем імкнуцца выправіць сітуацыю з правамі чалавека ў цэлым. Мы лічым, што дэмакратычныя змены могуць пачацца ў самы бліжэйшы час.
Беларусь чакае перамен!
Жыве Беларусь!
Аляксандр Казулін
Андрэй Кім
Сяргей Парсюкевіч