Ілля Дабратвор: ІП не атрымаецца перачакаць і адседзецца
- 25.02.2015, 8:20
1 сакавіка 2015 г. - дзень ікc не толькі для прадпрымальнікаў.
Аб гэтым піша актывіст прадпрымальніцкага руху Ілля Дабратвор на сайце «Белорусская правда», прыводзім тэкст артыкула цалкам:
- 1 сакавіка 2015 г. заканчваецца тэрмін рэалізацыі беларускімі індывідуальнымі прадпрымальнікамі рэшткаў тавараў лёгкай прамысловасці, увезеных у Беларусь да 1 ліпеня 2014 года і якія не маюць дакументаў аб іх адпаведнасці тэхнічнаму рэгламенту Мытнага саюза. Для ІП гэта прысуд.
1 сакавіка 2015 г. - дзень икc не толькі для прадпрымальнікаў, але і для ўсяго беларускага грамадства. Гэта своеасаблівы тэст для самай актыўнай часткі беларускага грамадства. Калі людзі не выйдуць пратэставаць супраць пазбаўлення іх кавалка хлеба - яны не выйдуць і пасля прэзідэнцкай кампаніі.
Сітуацыя з прэзідэнцкімі выбарамі і прадпрымальнікамі вельмі падобная. Ніхто не гатовы ўзначаліць пратэстны рух прадпрымальнікаў, няма ахвотных і ўзначаліць пратэстны электарат. Адзінства ў прадпрымальніцкім асяродку адсутнічае: перавозчыкі самі сабе, хто гандлюе рэчамі самі сабе, а тыя, каго ўказ не закрануў, з цікавасцю назіраюць за сітуацыяй (хоць на самай справе яны наступныя ў чарзе).
Калі прыйшлі за ўладальнікамі кіёскаў - я маўчаў («у мяне няма кіёска»), калі прыйшлі за грузаперавозчыкамі - я маўчаў («я ж не грузаперавозчык»), калі прыйшлі за гандлярамі адзення я маўчаў ("я ж не гандлюю адзеннем»). А потым прыйшлі за мной, але заступацца ўжо не было каму...
Я не ведаю хто і на што разлічвае, але ўсё даўно ўжо пастаноўлена. Дзяржава шчыра заявіла аб тым, што дробны і сярэдні бізнэс яе (дзяржаву) не цікавіць. Як клас. Асабіста мне цікава, прадстаўніку якой сферы апошняму «паціснуць руку».
Да 1 сакавіка стане ясна, ці ёсць наогул прадпрымальніцкі рух. Ці ёсць далейшая перспектыва ў малога бізнэсу або ўсё...
Можа, дзяржаве неабходна прыняць антыкрызісныя захады, напрыклад, увесці абмежаванні ў арэндзе (да 5 еўра за 1 квадрат)? Ці гэта закранае інтарэсы некалькіх людзей, але затое якіх... А можа, ва ўрада ёсць у кішэні некалькі дзесяткаў тысяч працоўных месцаў для былых ІП з заробкам 7 500 000? Бо, як звычайна, пра наступствы ніхто не думае, заганяючы дробны бізнэс у кут?
У мяне даўно ёсць падазрэнне, што прасоўваючы ідыёцкія законы, цэлая група людзей займаецца дыверсійнай дзейнасцю на карысць нейкага «старэйшага брата», якому цалкам не выгадна эканамічны дабрабыт Беларусі. Вельмі падобна, што пэўная катэгорыя чыноўнікаў вельмі моцна сумуе па Савецкім Саюзе і робіць усё для ягонага хутчэйшага ўваскрашэння. Для гэтых «дыназаўраў» з імпэрскім комплексам прадпрымальнікі заўсёды будуць спекулянтамі, незалежна ад роду дзейнасці.
Ды і пазіцыя многіх ІП, мякка кажучы, выглядае «дзіўна» - яны хочуць перачакаць і адседзецца. А раптам пранясе... Не пранясе - далей будзе яшчэ горш. Рабаваць будуць тых, у каго ёсць што забраць - а гэта як раз дробны бізнэс і ёсць. У нашым «сацыяльна арыентаванай дзяржаве» ў простага працоўнага або ў чалавека, які сумленна працуе, грошай няма па азначэнні.
«Падзяляй і ўладар» - стары прынцып. Больш за ўсё дыктатура баіцца аб'яднання ўсіх незадаволеных слаёў грамадства ў адзіны кулак. Калі гэта адбудзецца, дыктатура абрынецца. А да таго часу халопы дыктатара будуць «адстрэльваць» незадаволеных невялікімі партыямі або паасобку...
І, вядома, пакуль кожны будзе толькі за сябе - пераменаў не будзе. Салідарнасць - гэта святое...