Барыслаў Бэрэза: Расея ідзе шляхам СССР, у беларусаў ёсць шанец
- 18.12.2023, 14:48
Галоўныя вынікі гэтага года.
Да Новага года засталося 13 дзён. Сайт Charter97.org папрасіў украінскага палітычнага дзеяча, экс-дэпутата Вярхоўнай Рады Барыслава Бэрэзу падвесці галоўныя вынікі гэтага года і даць прагноз на 2024-ы год:
- Ёсць станоўчыя і адмоўныя вынікі для Украіны. Сярод станоўчых, па-першае, тое, што Украіна выстаяла ў 2023-м і, спадзяюся, выстаіць найбліжэйшыя гады. Затым наша краіна, кансалідаваўшы сілы, пачне татальнае выцісканне Расеі са сваёй тэрыторыі на ўсіх кірунках. Пакуль жа мы знаходзімся ў пазіцыйнай вайне, пра якую гаварыў гетман Валерый Залужны.
Па-другое, нягледзячы на пастаянныя ўкідванні аб тым, што «Захад кідае Украіну», наша краіна па-ранейшаму знаходзіцца ў фокусе ўвагі заходніх палітыкаў. Ідзе абмеркаванне як выдачы грошай, так і атрымання зброі.
Сур'ёзная праблема на сённяшні дзень для Украіны гэта тое, што зброя і набоі на складах заканчваюцца, зараз іх трэба вырабляць. А гэты час, які, на жаль, гуляе супраць нас.
Ніхто ў Еўропе не планаваў вайну з канца «халоднай вайны». Усе гэтыя гады толькі Расея назапашвала зброю, таму зараз Еўропа (і мы разам з ёй) пажынаем плён павярхоўнага стаўлення да пагрозы вайны. Тыя, хто не верылі, зараз вымушаны не проста верыць, а ўсведамляць, што яна можа перарасці ў Трэцюю сусветную.
Па-трэцяе, варта вылучыць тое, што ўкраінская эканоміка вытрымала. Хаця Расея разлічвала, што Украіна разваліцца пасля таго, як пачалася збожжавая блакада, былі нанесеныя ўдары па ўсёй інфраструктуры: ад энэргетыкі да партоў.
Можна сказаць, што Украіна выстаяла. Пакуль трэба збіраць волю і сілу ў кулак, а потым наносіць удар. «Галіяф» упадзе, а «Давід» пераможа.
- Цяпер вельмі многія кажуць аб стомленасці Захаду ад вайны, з'яўляюцца палітыкі, якія заклікаюць адмовіцца ад дапамогі Украіне. Як вы думаеце, Захад прыйдзе ў сябе?
- Усё вельмі проста. Глядзіце, я размаўляю з палітыкамі і дакладна разумею іх матывацыю. Калі адзін кажа, што трэба, каб усе людзі хадзілі з доўгімі валасамі, то іншы для таго, каб адрознівацца ад яго, будзе казаць, што ўсім трэба галіцца. Палітыка будуецца менавіта на такіх палярнасцях і кантрастах. Нічога дзіўнага.
Заўважце, што той жа Орбан, які яшчэ нядаўна крычаў, што ён супраць уваходжання Украіны ў ЕЗ, зараз ужо абсалютна змяніў свае словы. Не важна, што палітыкі гавораць, а важна тое, што яны робяць.
Напрыклад, зараз Нямеччына на тэрыторыі Вугоршчыны вырабляе бронемашыны для Украіны, рэалізуючы кантракт у рамках ЕЗ. Ён прынясе ЕЗ грошы, а Украіне - бронемашыны. Менш трэба рэагаваць на гучныя заявы, а больш - на рэальныя справы.
Дэмакраты і рэспубліканцы ў ЗША зараз згодныя, што трэба дапамагаць Украіне. На жаль, у іх на носе выбары ў прэзідэнты. Адпаведна, тут важнейшая гісторыя пра тое, як кожнаму з гэтых бакоў перамагчы. Яны імкнуцца разыгрываць Украіну як асобную карту. Трэба цвяроза глядзець на гэтыя рэчы. Тут пытанне не ў тым, што яны не жадаюць дапамагаць Украіне, а ў тым, што яны хочуць на сённяшні дзень перамагчы ў выбарах.
Стомленасці няма, а ёсць спробы палітыкаў выкарыстоўваць Украіну як козыр у нейкіх сваіх палітычных раскладах, не больш і не менш. Хтосьці хоча згуляць супраць Украіны, хтосьці за. Галоўнае, што падтрымка нікуды не дзенецца.
- З якімі вынікамі заканчвае гэты год Расея?
- Ад слогана «Кіеў за тры дні», яны перайшлі да слогана «давайце возьмем хоць што-небудзь». Пуцін хацеў атрымаць Аўдзееўку да сваёй жывой лініі - не атрымаў. Цяпер ён хоча атрымаць Аўдзееўку хаця б да выбараў у сярэдзіне сакавіка — не атрымае. Пуцін марыць ужо пра што хочаш, каб паказаць вынік. Ён спадзяецца, што Захад стоміцца, а Захад не стамляецца.
Больш за тое, нават Нямеччына, якая заўсёды гаварыла, маўляў, давайце дамаўляцца з Расеяй, на сённяшні дзень прыйшла да зусім іншай пазіцыі.
Яна агучвае мэты і задачы, якія супадаюць з мэтамі і задачамі Украіны, а менавіта - за кошт больш магутнага ўзбраення і фінансавання забяспечыць абараназдольнасць краіны.
Цяпер мы бачым, як нямецкае вайсковае камандаванне разам з урадам прымае пастанову аб павелічэнні бюджэту з 4 да 8 мільярдаў дапамогі за год, і гэта паказчык.
Мы можам казаць пра тое, што на сённяшні дзень Расея змагла ўсё ж выйсці з ізаляцыі за кошт некалькіх рэчаў: іншых дыктатарскіх рэжымаў, антыкаланіяльнай рыторыкі і распальвання войнаў па ўсім свеце. Фактычна ідзе працяг стратэгіі СССР, які, купляючы лаяльных сабе палітыкаў, распальваючы войны, забяспечваў свае інтарэсы ва ўсім свеце. Гэтым і займаецца Расея сёння, але мы ж памятаем, да чаго прывяло гэта СССР. Крахам скончыць і РФ. Гэта можа адбыцца як у найбліжэйшыя тры гады, так і ў найбліжэйшыя 10 гадоў.
Важна, каб гэты картачны дамок не прыціснуў Украіну і плынямі ўцекачоў, і тым, што там пачнецца. А будзе страшней, чым у 90-ыя. Акрамя таго, трэба казаць пра тое, што гэта будзе час магчымасцяў для Беларусі, якая зможа вызваліцца ад фактычнага аншлюсу з боку Расеі.
У беларусаў будзе шанец жыць у свабоднай, якая развіваецца, дэмакратычнай Беларусі, дзе сілавікі - гэта толькі гарантыя выканання законаў, а не рэпрэсіўны апарат улады.
- Гэта ў доўгатэрміновай перспектыве. Хацелася б пачуць ваш прагноз, гледзячы на апошнія тэндэнцыі, якім вы бачыце 2024?
- Наступны год будзе вельмі цяжкім. Па-першае, пройдзе 48 выбараў ва ўсім свеце. У тым ліку - у Еўропе, ЗША і РФ. Калі ў Расеі ўсё зразумела, там будуць абіраць «Пуціна ў Пуціны», то, напрыклад, як скончацца выбары ў ЗША - ніхто не ведае.
Калі Трампа не дапусцяць на выбары праз крымінальны пераслед (імавернасць гэтага вельмі высокая), то не факт, што і Байдэн будзе вылучацца. Тады ад дэмакратаў будзе зусім іншы кандыдат, напрыклад - Мішэль Абама. Тады мы ўбачым зусім іншыя расклады.
Трэба таксама разумець, што ў наступным годзе выбары будуць уплываць вельмі моцна не толькі на рыторыку, але і на працэсы. Расея будзе чакаць, як скончацца выбары ў ЗША.
Калі ў ЗША перамагае не Трамп, то тады Расея будзе вымушаная шукаць варыянты перамоў з Украінай, бо пры ўсіх цудоўных прамовах, якія гучаць з «Першага канала» і якія агучвае расейскае кіраўніцтва, у Расеі людзі адчуваюць вайну на сабе вельмі добра.
Нехта, вядома, зарабіў грошай, але яшчэ больш (300 тысяч) пазбавіліся сваіх дзяцей, братоў, мужоў. Астатнія таксама не моцна жадаюць здохнуць ва Украіне. Да таго ж у РФ вялікія праблемы з працоўнай сілай, што афіцыйна пацвярджае Расстат.
Поўную залежнасць Расеі ад Кітая ўжо відаць няўзброеным вокам. Пуціну невыгодны працяг санкцый ды ізаляцыя. Ён можа раздзімаць шчокі і паказваць сваю абыякавасць, але рэальная сітуацыя вельмі дрэнная для расейцаў у доўгатэрміновай перспектыве, і яны гэта разумеюць.
Так, Пуцін можа ваяваць доўга, але пытанне ў тым, што ён не можа нічога дасягнуць. Вайна ж без мэты і дасягненняў - гэта вялікая праблема для ўнутранай палітыкі Расеі.