Чакаць засталося нядоўга
- 13.12.2024, 16:00
Беларусы з надзеяй глядзяць на стан здароўя Лукашэнкі.
Імклівае падзенне рэжыму дыктатара Сірыі Башара Асада - гэта прэлюдыя таго, што будзе адбывацца ў Расеі і Беларусі. Такое меркаванне ў інтэрв'ю вядомаму журналісту Яўгену Кісялёву выказала галоўная рэдактарка сайта Charter97.org Наталля Радзіна. Падаем вытрымкі з размовы:
- Мы перабольшваем сілу дыктатур. Як упаў рэжым у Сірыі, так і ўпадуць рэжымы Пуціна і Лукашэнкі. Нагадаю, што нядаўна прэм'ер-міністар Польшчы Дональд Туск сказаў, што можна перамагчы Расею. Мы бачым, што РФ слабая і знясіленая вайной ва Украіне. Яна не ў стане падтрымліваць дыктатуры ва ўсім свеце, як яна рабіла гэта дагэтуль. Гэта добрая навіна для ўсіх нас - беларусаў, украінцаў. Для мяне стала відавочным, што Украіна можа перамагчы. Калі дагэтуль мы ўсе разважалі, на якіх умовах магчыма замірэнне, зараз стала відавочным, што трэба падтрымаць украінцаў і дабіваць расейскі рэжым.
Наталля Радзіна звяртае ўвагу на нервовую рэакцыю Лукашэнкі на падзеі ў Сірыі:
- Істэрыка Лукашэнкі выкліканая разуменнем таго, наколькі хісткае ў яго становішча. Ніхто беларускага дыктатара не абароніць. Пуцін не абараніў Асада, Іран не дапамог сірыйскаму дыктатару. Так і Лукашэнку, сярод хаўруснікаў якога - тыя ж Расея ды Іран, ніхто ратаваць не будзе.
Беларускі дыктатар лепш за наш разумее, наколькі слабая Расея, як знясіленыя яе эканамічныя і чалавечыя рэсурсы, што людзей на фронце не стае, таму на вайну кінулі паўночнакарэйцаў. Лукашэнка прымераў на сябе лёс Асада і згадаў усіх сваіх загінулых сяброў-дыктатараў. Ён плакаў па Хусэйне, Мілошавічу, Кадафі, прыгадаў бацьку Асада Хафеза, якога актыўна падтрымліваў яшчэ СССР.
Лукашэнка просіць паставіць Пуціна “Арэшнік”, з якога смяецца ўвесь свет, бо страшна баіцца ўласнага народа, які яго ненавідзіць. Баіцца дыктатар і магчымага наступу з Украіны, баіцца, што яго прымусяць адправіць беларускае войска на вайну. Дыктатар разумее, што для яго гэта скончыцца катастрофай.
Галоўная рэдактарка сайта Charter97.org падае яшчэ адзін аргумент, чаму беларусы не будуць ваяваць з украінцамі. Ён базуецца на агульнай гісторыі двух народаў:
- Мы разам былі ў Вялікім княстве Літоўскім, потым землі Украіны перайшлі пад польскую карону, але мы былі ў Рэчы Паспалітай, абедзве краіны пацярпелі ад Расейскай імперыі, былі акупаваныя ёй, разам змагаліся супраць яе ў агульных паўстаннях. Разам жылі ў турме народаў Савецкім Саюзе. Агульная культура, падобныя мовы. Беларусы вельмі любяць украінцаў, Кіеў для мяне (вядома, пасля Менска) - адзін з найлепшых гарадоў у свеце.
Наталля Радзіна мяркуе, што галоўная задача Захаду сёння — дабіць пуцінскі рэжым, а не толькі выказваць словы салідарнасці з народамі, якія змагаюцца:
- Расея пацярпела велізарную геапалітычную паразу. Крэмль страчвае марскія базы ў Сірыі, якія, як мы ведаем, былі базамі "падскоку" і дапамагалі праводзіць спецаперацыі ў Афрыцы. Цяпер Расея будзе страчваць свой уплыў на гэтым кантыненце. Масква працягвае марнаваць вялізныя рэсурсы на вайну ва Украіне, што прыводзіць да паслаблення ўплыву на постсавецкай прасторы. У тым ліку - на Беларусь і Грузію.
Сёння задача Захаду - дапамагчы Пуціну ўпасці. Гэта важней, чым салідарнасць з народамі, якія змагаюцца (хоць яна таксама важная). Важней зараз дабіваць пуцінскую гідру, якая выпускае свае шчупальцы і спрабуе стрымліваць развіццё суседніх краін. А гэта можна зрабіць, калі дапамагаць Украіне фінансава, пастаўляючы ўзбраенні, пашыраючы магчымасці біць дальнабойнымі ракетамі па цэлях у глыбіні Расеі. Я згодна з амерыканскім гісторыкам Юрыем Фяльшцінскім, што калі дазволяць біць па Маскве, то вайна скончыцца на працягу двух тыдняў. Не за 24 гадзіны, як нам гэта абяцаў Трамп, і ўжо не выканаў, але вельмі хутка.
І, канешне ж, трэба эканамічна знішчаць Расею. Давайце знізім кошты нафта да $40 за барэль. Хоць гэтае перадвыбарнае абяцанне Трампа можа выканаць? Гэта будзе для нас вялікай падтрымкай. Мы ўжо стаміліся ад выказванняў салідарнасці і падтрымкі, ад абяцанняў праз "дзесяць-дваццаць гадоў прыняць у ЕЗ". Задача ЗША і Еўропы сёння - знішчыць патэнцыял Расейскай імперыі.
Галоўная рэдактарка сайта Charter97.org адзначае, што з надзеяй на здароўе Лукашэнкі, якое пагаршаецца, Лукашэнку глядзяць не толькі простыя беларусы, але і асяроддзе кіраўніка:
- Лукашэнка сёння ўспрымаецца як натура, якія і аджыўшы дыктатар, які ўжо слаба ўяўляе, дзе ён знаходзіцца. Ён - старое пудзіла, якое страціла рэшткі розуму. Мы ведаем, што ў Лукашэнкі вялізныя праблемы са здароўем, і гэта бачыць яго атачэнне, якое прыходзіць на нарады. Я часам люблю глядзець на твары гэтых чыноўнікаў, якія нічога не выказваюць. Ім бы "дзень прастаяць, ды ноч пратрымацца". Натуральна, у выпадку змен (а яны абавязкова будуць), яны імгненна пераабуюцца і адмовяцца ад дыктатуры і яе спадчыны. І будуць, спадзяюся, разам з намі, дэмакратычнай апазіцыяй, будаваць нармальную еўрапейскую дзяржаву.
Беларусы з вялікай надзеяй глядзяць на стан здароўя Лукашэнкі. Ёсць такі анекдот, дзе прыходзіць Лукашэнка да шамана і кажа: “Раскажы мне маю бліжэйшую будучыню”. Той адказвае: "Бачу вельмі шмат радасных людзей, яны адзначаюць вялікае свята, усё махаюць рукамі". Лукашэнка кажа: "А я ім махаю ў адказ?" Шаман адказвае: “Не, труна закрытая”.
Медыкі, якія назіраюць збоку, кажуць, што стан цяжкі, жыць яму засталося нядоўга. Вялікая лішняя вага і ўжыванне гарманальных прэпаратаў (магчыма, псіхатропных), відавочна праблемы з цукровым дыябетам, заменены не адзін сустаў, ёсць падагра. Дыхавіца, Лукашэнка не можа нармальна хадзіць. Кажуць, што ён не вытрымлівае доўгай сядзення на нарадах, паездкі па краіне яму даюцца вельмі цяжка. Праходзяць яны ва ўсечаным рэжыме, сіл у Лукашэнкі няма.
Наталля Радзіна адзначае, што ў краіне магчымы наменклатурны пераварот, які прывядзе да стварэння пераходнага ўрада:
- Калі адбудзецца пераварот, гэтыя людзі будуць падтрыманыя народам. Думаю, што гэтае “акно магчымасцяў” для прыходу да ўлады сапраўднай апазіцыі, а не перафарбаваных лукашыстаў. Адзін з гэтых сцэнарыяў мы з вамі абмяркоўвалі. Перамены ў Беларусі непазбежныя, калі аслабне рэжым Пуціна. Магчымы наменклатурны пераварот. І тут важна выходзіць на стварэнне пераходнага ўрада, у які ўвойдуць прадстаўнікі апазіцыі. Найперш — палітвязні, якія выйдуць з турмаў, прадстаўнікі эміграцыі і частка наменклатуры, якая не ўдзельнічала ў злачынствах рэжыму Лукашэнкі. Калі ж будуць спробы з боку нейкіх сіл у Расеі ці бандыцкіх фармаванняў, у якія сёння ператварыліся вельмі многія сілавыя структуры ў Беларусі (ГУБАЗіК, АМАП, спецназ і гэтак далей), супрацьдзейнічаць дэмакратычным зменам, новы ўрад можа заклікаць, каб у краіну ўвайшлі міратворчыя войскі пад эгідай ААН, каб стабілізаваць сітуацыю.
Беларуская журналістка зазначае, што змены ў нашай краіне могуць адбыцца ў кожны момант. Яна праводзіць паралелі з Сірыяй:
- У 2021 годзе Башар Асад правёў “выбары” і набраў 95%. Лукашэнка, думаю, намалюе сабе столькі ж 26 студзеня 2025 года. Аднак падзеі развіваюцца настолькі імкліва, што я сама стала сумнявацца, што здарыцца да “выбараў”. А мяркуючы па тым, як трасецца ў істэрыцы Лукашэнка, трэба разумець, што важныя падзеі могуць адбыцца ў кожны момант.