Той-сёй у нас вялікі навуковец
- Telegram-канал «Лісты да дачкі»
- 5.12.2024, 11:41
Навука не адпавядае рэжыму ўзаемнай манетызацыяй.
Нехта ў аўторак надумаў давесці да ладу беларускую навуку. Бо ўсё астатняе ў яго ў парадку. Вось толькі навука засталася неўпарадкаванай. Некаму для навукі нічога не шкада, а навука яму не адказвае ўзаемнай манетызацыяй.
Я табе нічога не скажу, як там навука ўзаемна манетызуе. Гэта такі крытэр, дзе трэба паверыць на слова, а мне паверыць на слова няма каму. Але я надумаў праверыць, чаго канкрэтна гаранту не шкада для сваёй навукі.
Бо гэта акурат вельмі проста палічыць. Ёсць такі крытэрый, які называецца навукаёмістасцю ВУП. Колькі працэнтаў ВУП дзяржава выдаткоўвае на навуку.
Вось больш за ўсіх выдаткоўвае Ізраіль - 5,5 адсотка. У ЗША сыходзіць 4,5 адсотка. Кітай выдаткоўвае 2,5 адсотка. І нават Расея, якая больш славіцца іншымі паказчыкамі ў ранейшыя часы, выдаткоўвала на навуку адзін адсотак ад свайго валавога ўнутранага прадукту.
А ў Беларусі выдаткі на навуку складаюць 0,5 адсотка. І тое, у добры год, калі навуцы пашанцавала. Вось скажам палякі, якія жадаюць мець, выдаткоўваюць на навуку амаль паўтара адсотка свайго ВУП.
І нават балтыйскія краіны, ад якіх у беларускім тэлевізары амаль нічога не засталося, выдаткоўваюць на навуку больш адсоткаў ВУП, чым сёй-той, які ніяк не можа пакінуць навуку ў спакоі.
У Латвіі выдаткоўваюць у паўтара раза больш ВУП, чым у Беларусі. У Літве ў тры разы больш, а ў Эстоніі - амаль у чатыры.
Наогул, калі так пакапацца ў геапалітыцы, то менш адсоткаў ВУП, чым у Беларусі, выдаткоўваюць на навуку ў асноўных у прыязных афрыканскіх краінах. Ну і, у прынцыпе, у некаторых прыязных краінах.
Прытым, заўваж, я ж табе параўноўваў не ў абсалютных, а ў адносных лічбах. Таму што калі параўнаць у абсалютных лічбах, то на гэта лепш увогуле не глядзець няўзброеным вокам.
І гэта ты ўлічы, што сёй-той сваю навуку не раскідаў у адрозненне ад некаторых. Захаваў спадчыну СССР разам з перадавымі савецкімі тэхналогіямі.
А ўяві, што было б калі б раптам не захаваў? Калі б усе гэтыя трыццаць гадоў сёй-той «не надаваў навуцы самай пільнай увагі».
Было б як у Амерыцы, дзе прыватны бізнэс фінансуе 66 адсоткаў навуковых даследаванняў. Або як у Кітаі, дзе на долю бізнэсу прыпадае наогул 76 адсоткаў. І ці тая справа ў Беларусі, дзе дзель фінансавання навукі прыватным бізнэсам я не змог знайсці ні ў якіх статыстычных паказчыках. Бо, як я падазраю, іх там няма.
І не будзе. Бо сёй-той разважыў, што цяпер ён сам, на сваім самым высокім узроўні, будзе вызначаць навуцы яе прыярытэтныя кірункі. Ну ты ў курсе. Нехта ў нас вялікі навуковец. Можа вызначыць што хочаш і каму хочаш. Праўда, за трыццаць гадоў яго азначэнні нікому ні разу не пайшлі на карысць.
Telegram-канал «Лісты да дачкі»