«Нік і Майк»: Перад Лукашэнкам узнікла самая складаная дылема
- 12.04.2024, 14:55
"Кульгавая качка" ва ўмовах дыктатуры - вельмі небяспечны перыяд.
Візіт Лукашэнкі ў Маскву настолькі планавы і падрыхтаваны, што пераапранацца давялося перад сустрэчай. У якасці памочнікаў са світы быў толькі пул і ахоўнікі. Гэта значыць сіняпалага паставілі перад фактам і прымусілі размаўляць тэт-а-тэт. Ды і тэмы былі зусім не пра космас, піша тэлеграм-канал "Нік і Майк".
Размаўляць давялося на дзве нялюбыя тэмы: вайна і транзіт.
Для падвышэння ставак Пуціну трэба:
1. Паглыбленне гібрыднага крызісу на Захадзе. Аднак для сіняпалага гэта небяспечна закрыццём мяжы, што значыць фактычна смерць. На жалезную заслону ён да канца не гатовы, бо пазбавіцца і кантрабанды, і поля для манеўраў.
2. Падрыхтоўка мобікаў, навабранцаў і кантрактнікаў. Аднак для сіняпалага, нягледзячы на некаторыя фінансавыя паступленні, гэта дадатковая рызыка. Можа так атрымацца, што чырвоныя лініі зрушацца без папярэдняга апавяшчэння, а трэнінгавыя лагеры стануць прывабнай мішэнню. Законныя яны даўно. Акрамя таго, расейскія войскі на тэрыторыі Беларусі - дадатковы элемент кантролю.
3. Пастаўкі паліва. Паспяховыя напады УСУ на расейскія НПЗ у заходняй частцы краіны выклікаюць складанасці. Для таго, каб НПЗ знішчыць ці вывесці з ладу на працяглы тэрмін ва Украіны пакуль не стае рэсурсаў, але нават спыненне вытворчасці на тыдзень-месяц б'е па лагістыцы і забеспячэнні. Разам з тым, што вельмі абмежаваны доступ да абсталявання, а яно і без таго шмат дзе зношанае, як і ўся інфраструктура, гэта сур'ёзны выклік і пагроза.
Для сіняпалага зноў трэба знайсці баланс паміж заробкам і тым, каб не пазбавіцца двух сваіх НПЗ, якія знаходзяцца значна бліжэй за расейскія. Рамантаваць іх таксама няма чым.
Усе гэтыя "але" і "абмежаванні" недакурку з Лігаўкі нецікавыя. А адпаведна нецікавы ўжо і сам атлусцелы сіняпалы з дрыготкай галавой. У даляглядзе гэтага года ён са спадарожніка ператвараецца ў перашкоду. Ён сваю задачу выканаў - настолькі аслабіў суверэнітэт, што лёс краіны без знешняга ўмяшання - у найлепшым выпадку кантрабандны афшор. А ў выпадку замарозкі канфлікту і нейкага замірэння ў фармаце новых межаў сфер уплыву, - некалькі абласцей у складзе напаўраспай імперыі. Ён у такім раскладзе не патрэбны і павінен (не можа, а павінен) пайсці на ганаровую пенсію. Першы крок - абранне кіраўніком ВНС. Другі - «выбары», гэта значыць прызначэнне новага прэзідэнта.
І тут у сіняпалага самая складаная дылема: як пайсці. Дакладней, як і калі абвясціць аб тым, што ён сыходзіць, каб мінімізаваць турбулентнасць. "Кульгавая качка" ва ўмовах дыктатуры - вельмі небяспечны перыяд. Роўна як і качка з падрэзанымі крыламі. Назарбаеў не дасць схлусіць.